زندگی رنگین بود افسوس که دل من خاکستری بود

همه سخن از زیبایی میگفتند

همه از عشق از محبت میگفتند

لحظه های کودکی ام را

با ذوق روزهای بزرگی بی درنگ گذراندم

افسوس و دو صد افسوس

افسوس که زندگی زیبا و سرشار از عشق

ورودم به روزهای بزرگی را

با جشن خیانت و دورویی و بی کسی

خوش امد گفت

اکنون دلم تنهایی را عادت کرده ست

دلنوشته هایم لبریز از بی کسی ست

قلبم تاب شکستن عادت را نخواهد داشت...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: